Czy introwertyk może być liderem? To było najczęściej pojawiające się w mailach od Was pytanie po publikacji ostatniego posta. Drugą w kolejności kwestią był networking, czyli budowanie sieci kontaktów przez introwertyka. Jako introwertyk od urodzenia dzisiaj zajmę się odpowiedzią na pytanie „W jaki sposób introwertyk może być liderem?” ponieważ to, że może nim być nie podlega dyskusji.
Gandi, Barack Obama, Warren Buffet, Bill Gates, Abraham Lincoln, Eleanor Roosevelt to tylko krótka lista introwertyków, którzy bez wątpienia byli liderami dla milionów.
Wielu ludzi widzi lidera jako osobę, która porywa tłumy, skupia na sobie uwagę, jest pewny siebie i zdecydowany. Zachowuje się w sposób, jaki nie jest często naturalny i komfortowy dla introwertyka.
Tymczasem introwertyk może być doskonałym liderem, który
- Potrafi zachować spokój w sytuacji kryzysowej.
- Myśli zanim coś powie.
- Szuka głębszych przyczyn problemów.
- Bardziej szczegółowo przeanalizuje szanse i zagrożenia.
- Jest dobrym słuchaczem.
- Przygotuje się przed podjęciem działań.
- Myśli strategicznie.
- Zauważy i da przestrzeń innym introwertykom w zespole (ekstrawertyk sam zadba o bycie zauważonym)
Czy czytając taką listę cech nie masz wrażenia, że lider o takich cechach, to ktoś za kim warto podążać?
Tak więc jeżeli chcesz (lub musisz) być liderem, będąc jednocześnie introwertykiem to:
- Zaakceptuj Fakty. Masz wszystkie potrzebne zasoby, aby stać się liderem. Zmiany może wymagać obraz lidera jaki masz w swojej głowie. Jeżeli tak jest, przeczytaj jeszcze raz zamieszczoną powyżej listę cech i zadaj sobie pytanie „Jeżeli introwertyk miałby być liderem, to jak by to wyglądało”.
- Łącz a Nie Dziel. Powyższe pytanie jest przykładem pytania integrującego. Skupia ono Twoją uwagę na połączeniu dwóch dziedzin, które na pierwszy rzut oka, wydają się sprzeczne. Nasz umysł, ze względu na jego ewolucyjną konstrukcję, szybciej szufladkuje otaczający nas świat. Zadawaj sobie pytania łączące np.: „Jakim liderem mogę być, będąc introwertykiem?”, „Jak mam rozwijać swój biznes dbając o czas dla najbliższych? etc.
- Nie Myl Cechy z Umiejętnością. Tu dopiero jest zamieszanie. Myślisz, że każdy ekstrawertyk to urodzony mówca? Czy może bardziej jest prawdopodobne, że dzięki swojej ekstrawersji ma tą umiejętność bardziej wyćwiczoną? Introwertyk będzie innego typu mówcą, niż ekstrawertyk, to fakt. Jednak publiczne przemawianie jest umiejętnością i jako taka może być wyćwiczona. Poszukaj wzorców. Zacznij od małych przemówień. Być może wstąp do Toasmasters.Będąc introwertykiem zdarzało mi się przemawiać do 300 osób. Rzeczywiście najlepiej czuje się na sali szkoleniowej, gdzie pracuję z 6-10 osobami. Jednak nauczyłem się przemawiać do większej ilości osób. Dzisiaj już wiem jak muszę zadbać o siebie, aby takie przemówienie nie kosztowało mnie za dużo energii. Muszę się odpowiednio przygotować tuż przed spotkaniem. Nie mogę wyjść nagle przed kilkadziesiąt osób, gdyż mój układ nerwowy przeżyje szok. To o co muszę zadbać to nawiązanie osobistego kontaktu z kilkoma uczestnikami spotkania przed wykładem.
Zanim rozpocznie się spotkanie wychodzę na widownie i witam się z kilkoma osobami. Szukam osób, które mają pozytywną energię i uśmiechają się. Nie muszę z nimi rozmawiać – wystarczy, że nawiążę kontakt przez skinienie głową lub uśmiech. W ten sposób przyzwyczajam swój układ nerwowy do widoku tylu osób, więc gdy wychodzę na scenę, jestem spokojniejszy.
- Pisz, Twórz, Nagrywaj. Tworzenie treści w zaciszu swojego domu lub biura, a następnie publikowanie go w sieci lub wydawanie drukiem jest świetnym sposobem do prezentowania swojej wiedzy. Budujesz dzięki temu swój wizerunek eksperta w najbardziej komfortowych warunkach. Jestem dumny z tego, że kilku czytelników tego bloga zaczęło publikować. Część na własnym blogu, a część gościnnie na różnych portalach. Dla introwertyka to doskonałą metodą na wyście przed ludzi. Co to ma wspólnego z byciem liderem? Bardzo dużo. Dzięki temu stajesz się osobą, która ma wpływ nie tylko na swój zespół czy firmę. Zaczynasz mieć wpływ na swoją branżę.
„Takim mnie Panie Boże stworzyłeś, z takim się męcz!” – Jeżeli masz taką postawę, na nic nie pomogą Ci powyższe stwierdzenia. Wierząc w to rzeczywiście nie będziesz liderem, ale nie ma to nic wspólnego z Twoim introwertyzmem. W każdym innym przypadku Twoje cechy introwertyka są zasobami, których niejeden ekstrawertyk mógłby Ci pozazdrościć.
Na koniec zaproponuję Ci obejrzenie krótkiego wykładu Susan Cain, autorki książki „Ciszej proszę”, którą serdecznie polecam każdemu introwertykowi.
[video_page_section type=”youtube” position=”default” image=”” btn=”light” heading=”” subheading=”” cta=”” video_width=”1080″ hide_related=”false” hide_logo=”false” hide_controls=”false” hide_title=”false” hide_fullscreen=”false”]https://www.youtube.com/watch?v=c0KYU2j0TM4[/video_page_section]
Witam.
Mam 54 lata. Chciałbym zapytać, czy to dobry wiek aby otworzyć własny biznes?
Moim zdaniem TAK.
Od „jakiegoś czasu” zajmuję się rozwojem osobistym, czytam, słucham tych „innych”, uczę się siebie. Przyglądając się sobie w określonych sytuacjach życiowych, stwierdzam: najlepsza opcja to jest tzw. równowaga emocjonalna. Nie można być „pełnym” ekstrawertykiem czy „pełnym” introwertykiem. Moje doświadczenie życiowe mówi mi jedno: zawsze mam swoje zdanie, zawsze idę swoją drogą jedyną w swoim rodzaju, zawsze kieruję się własna intuicją, ponoszę konsekwencje za swoje błędy. Trzeba wielu lat doświadczeń, aby się tego nauczyć, wyrażać takie stanowisko w każdej sytuacji życiowej. W pewnym etapie życia trzeba być typowym ekstrawertykiem. Z czasem, gdy nabywamy pewnych doświadczeń życiowych, uczymy się, poznajemy siebie, poznajemy swoje możliwości, kochamy siebie, przechodzimy na drugą stronę mocy, czyli stajemy się introwertykiem. Carl Yung powiedział:
„Wartość człowieka ostatecznie nigdy nie wyraża się w stosunku do drugiego człowieka, tylko w stosunku do siebie samego. Dlatego też nigdy nie powinniśmy uzależniać naszego poczucia własnej wartości albo też poczucia własnej godności od innych ludzi, bez względu na to, jak cierpielibyśmy z tego powodu”.
Każda wybitna jednostka jest introwertykiem – czyli pięknym ORŁEM.
Myślę, że osoby wybitne są z reguły introwertykami. Bycia introwertykiem trzeba się nauczyć – to wspaniali ludzie, wybitni przywódcy, dobrzy dyrektorzy, zarządzający menedżerowie, kompetentni coachowie, zorientowani na odkrywanie oraz rozwijanie jednostki mentorzy, pracowici trenerzy, mądrzy nauczyciele, etc.
Pęknie było by mieć cechy ekspresyjnego skierowanego na świat zewnętrzny ekstrawertyka, ale tylko w określonych sytuacjach życiowych. Natomiast bezcennym jest kierunek na swój własny świat wewnętrzny; świat własnych myśli i uczuć; pełen wyciszenia i autorefleksji.
Pięknie jest myśleć, a potem robić wielkie rzeczy dla siebie, dla ludzi z którymi się żyje, pracuje, spotyka. Pozdrawiam z całej mocy B.A.M.